برای خدا کار کنیم
آنچه به ذهنم برسد که رسالتی در آن نهفته است خواهم نوشت :سیاسی ,اقتصادی ,اجتماعی و...برای خدا کار کنیم
آنچه به ذهنم برسد که رسالتی در آن نهفته است خواهم نوشت :سیاسی ,اقتصادی ,اجتماعی و...اصولگرایان در کمای سیاسی /غفلت استراتژیک اعتدال
اصولگرایان در کمای سیاسی /غفلت استراتژیک اعتدال
- پنج شنبه ۸ مرداد۱۳۹۴ - منتشره در سایت اعتدال وامید http://etedaaloomid.ir/?p=9740
دیدگاه کلی :
نویسنده :حسن نجاری /
در این روزها که اصولگرایان بخاطر عدم وقت شناسی و تدبیر سیاسی سران اصولگرا ؛ بخاطر عدم اقدامات موثر و عملی در رابطه با مفاسد اقتصادی و مفاسد سیاسی گسترده صورت گرفته در دوران دولت مورد حمایتشان ؛ بدنه اصولگرایی مورد تهاجم انواع طعنه وسرزنش های افراطی قرار گرفته اند ؛ و نیز فرصتی که دولت اعتدال و تدبیر می توانست از این فضای ایجاد شده بدست آورد ؛ به بررسی موردی هرچند کوتاه در این زمینه می پردازیم .
نگاهی به گذشته :
اصولگرایان که از سیاستهای فضای باز سیاسی که منجر به ایجاد دسته بندی گروههای مدنی مختلفی گردید و باعث شد عده ای از گروهها ی به اصطلاح اصلاح طلب به مقدسات دینی و ارزشهای اسلامی توهین بکنند ؛ و هجوم روشنفکران غربزده و لیبرال مآبها در رسانه های کشور همه دست به دست هم دادند که ؛ اصولگرایان بار دیگر با اتحاد ویکپارچگی قدرت را از اصلاح طلبان بگیرند ؛ در انتخابات نهم ریاست جمهوری ورود اقای دکتر احمدی نژاد به رقابتهای انتخاباتی و با بیان و گفتار عدالت طلبی و بازگشت به اصول و گفتمان انقلاب اسلامی ؛ توجه همه نیروهای انقلابی و حزب اللهی را به خود جلب نمود ؛ و با حمایت همه جانبه نیروهای مردمی و انقلابی مواجه شد ؛ در انتخابات دهم ریاست جمهوری با توجه به عملکرد نسبتا راضی کنند احمدی نژاد و خصوصا تاثیر مناظرات تلویزیونی بین ایشان و رقیب دیگر و ایجاد گفتمان بگم بگم که طرف مقابل همه صاحبان قدرت وثروت ساخته شده بعد از انقلاب بود یک طرف و ریس جمهور مردمی طرف مقابل و از دیدگاه مردم هم قابل مواخذه و باز خواست بودند ؛ این امید را در دلهای طرفداران اصولگرایی زنده کرد که در دولت دهم دولت احمدی نژاد به مفاسد سیاسی و اقتصادی رسیدگی خواهد کرد وبرای همیشه انقلاب و نظام اسلامی را بیمه می کند ؛ این امید و احتمال را می شد در برق چشمان همه نیروهای انقلابی و مذهبی دید و مشاهده نمود ؛ دیری نپایید که ورق بر گشت و هر روز بجای رسیدن به اهداف انقلابی و عدالت محور مسائل شبهه برانگیز و انحرافی در دولت مشاهده گردید تا جایی که کمتر از دوسال از عمر دولت دهم نگذشته بود که انتقادهای اصولگرایان و عدم حمایت انان را حدا قل از لحاظ نظری و بیان دنبال داشت . دوسال آخر دولت احمدی نژاد به بد ترین نحو ممکن سپری گردید , به طوری که مردم و مسئولین انتظار می کشیدند هرچه زودتر این زمان سپری شده و عمر این دولت به سر آید . تورم ؛ گرانی و استیصال مردم در معیشت خودش را نشان می داد . با این حال در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری شعار توجه به سفره های مردم و معیشت وزندگی مردم مورد اقبال رای دهنده گان قرار گرفت و با انتخاب جناب دکتر روحانی دولت اعتدال سر کار آمد .
بعد از روی کار آمدن دولت جناب دکتر روحانی با اینکه شعار اعتدالی در پیش داشتند ولی نیروهای اصلاح طلب و حامیان موسوی و کروبی کم کم در بین نیروهای سیاسی اعتدال وارد شده به طوری که شعار اعتدال و گفتمان اعتدال از موجودیت خود افول کرد و عملا شعارهای حامیان دولت روحانی همان شعارهای اصلاح طلبان و همسویان فتنه و لیبرال پسند شد .
در این دوران اصولگرایان توسط اصلاح طلبان مورد شدیدترین حملات رسانه ای و شبکه های مجازی قرار گرفتند و با استفاده از واژه کاسبان تحریم و دلواپس آنها را مورد سرزنش های تند قرار دادند .
در این زمان اصولگرایان فاقد رهبری سیاسی مقتدر و قابل قبولی بودند و سران اصولگرایی بخاطر ظهور وبروز احمدی نژاد و گروه انحرافی و عدم توانایی واقدام برخورد متناسب و به موقع وشفاف سران اصولگرا , با کاسبان تحریم احتمالی و یا اعلان و مبارزه علنی و قاطع در زمان خود با انها و نشان دادن آنها به مردم ؛ این اصطلاح کاسب و دلواپس را مجبور بودند ؛ تمام حامیان اصولگرایی متحمل شده و هیچ جواب قانع کنند های برای رقیب نداشتند .
با افشا شدن فساد های گسترده مالی که متعلق به حلقه مدیریتی دولت دهم بود ؛ سردرگمی و تحیر نیروهای اصولگرا بیشتر وبیشتر می گشت . و این درست همزما ن شده بود با توافق بزرگ و سر نوشت ساز هسته ای ، اظهارات دلسوزان نظام و انقلاب در رابطه با موضوعات توافق و غیره را گروههای رقیب با کلید وازه کاسب تحریم ودلواپس خنثی می کردند و در حقیقت بسیاری از اصولگرایان جرات اظهار نظر در مورد مسائل مطروحه را نداشتند , چون فسادهای اقتصادی و سیاسی دولت مورد حمایتشان انقدر وحشتناک بود که موضع گیریهای انان را بی اثر می کرد .
در چنین شرایطی می رفت که توافق هسته ای و برنامه اقدام مشترک به تصویب و به موقع اجرا گذاشته شود .
جالب اینجاست که همزمان با این روند نامساعد سیاسی برای اصولگرایان انتخابات مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی هم در پیش است .
پراکندگی و گسست داخلی اصولگرایان
در شرایط تحمیل شده از جانب افکار عمومی جامعه که توسط اصلاح طلبان مورد استفاده سیاسی قرار گرفته بود ؛ و عملکرد بسیار بد و ناپسند دولت احمدی نژاد و کوتاهی سران اصولگرا در ابراز سیاست های درست و شفاف و عملی برای تطهیر و مبرا کردن خود و حامیانشان از این ننگ فسادهای گسترده دولت قبل ؛ اردوگاه اصولگرایی با درصد قابل توجه و تاثیر گذارشان ؛انسجام فکری و ساختاری شان از بین رفته و فاقد مجموعه خاص اصولگرایی بودند ؛ اگر دولت روحانی می توانست گفتمان اعتدالی خود را حفظ نماید و اجازه نمی داد و یا اجازه ندهد که گفتمان اعتدال با گفتمان براندازان و فتنه گران در هم آمیخته و حتی آثاری هم از اعتدال باقی نگذارد ؛ می توانست با عملکرد موفق خود در توافق هسته ای (تا این زمان) در صد بالابی از رای و حمایت جریان اصولگرایی را (حد اقل حامیان مردمی آنرا) بگیرد ؛ و با توجه به جایگاه مهم اصولگرایان در تثبیت ساختارهای سیاسی نظام اسلامی در اینده این جریان اعتدال محکم و محکمتر می گشت . ولی از انجا که لیدر و طراحان فکری اعتدال , همان اصلاح طلبان یاد شده هستند ؛ این مهم شکل نگرفت .
و دولت اعتدال این فرصت مهم و تاریخی را از دست می دهد ؛ چون در هیچ برهه تاریخی این امتیاز پراکندگی اصولگرایان و عدم رضایت بدنه اصولگرایی از سران اصولگرایی (حد اقل از لحاظ مدیریت سیاسی) و مقبولیت تفکر اعتدالی در جامعه (تفکر اعتدالی خالص نه مخلوط با نشخوارهای مکاتب غیر مادی) و خصوصا دستاورد صلح امیز هسته ای و ایجاد نشاط اجتماعی حتی از لحاظ کاذب ان در اختیار گروههای سیاسی نبوده است ؛ واین یک غفلت استراتزیک دولت اعتدال و امید می تواند باشد .
لازم به یاد آوری است که پتانسیل خفته وزخمی نیروهای اصولگرا می تواند با پیدا شدن یک مدیریت قوی و مقبول و انقلابی دوباره همچون اتشفشانی فوران نموده و با استراتژی انقلابی تر و اقدامات عملی و انقلابی در رابطه با مفسدین اقتصادی و سیاسی ؛ گامهای مهم تری در راستای اهداف انقلاب بر دارد . در این صورت این تجربه طلایی در دوران حیات انقلاب اسلامی برای اصولگرایان خواهد بود که در زمان قدرت ؛ هر دولتمرد ویا مسئولی که شائبه خیانت ویا دزدی و یا اختلاس و یا انحراف داشته باشد بدون هیچ مصلحت و محافظه کاری , با قهر انقلابی از مسیر خارج و به همگان نشان دهد که جریان اصولگرایی وابسته به شخص و گروه نیست و اگر بر مبنای اصولگرایی که همان قران واحکام نورانی اسلام و شیوه مدیریت حکومتی امام علی (ع) ؛ که هما نا برخورد قاطع وعملی با مفسدان در حکومت با آهنگ برخورد تندتر و خشن تر در رابطه با نزدیکان صاحبان قدرت و مسئولیت ، بر همین مبنا واساس پایه های حکومت اسلامی را تثبیت خواهند کرد .
