یاد داشت حسن نجاری در رابطه با یاد واره شهدای روشناوند91

شهدا شمع محفل دوستانند

	3
23 اسفند 1391
یک بد سلیقگی که در چاپ پوستری که عکس شهدای روشناوند در آن بود دیده می شود این است که شهید والا مقام علی اکبر کوشافر که یکی از رزمندگان و همسنگران طلبه و روحانی این شهدا بوده و سالهای متمادی در جبهه های جنوب و غرب کشور در دفاع از میهن اسلامی شرکت داشته است و پس از جنگ در لباس مقدس رزم نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در مناطق پر از خطر اشرار و معاندان به نظام در مرزهای این مرز و بوم جانفشانی ها نموده و حتی لحظه ای از عمر خویش را در غفلت و بی تفاوتی نگذاشت. و به همین خاطر در زمانی که حرکتی مشکوک در ایستگاه قطار نیشابور را به فرماندهی نیروی انتظامی راه آهن جمهوری اسلامی اطلاع می دهند بلادرنگ به اتفاق فرماندهی محترم یگان مربوطه به منطقه عملیاتی رفته تا از ایجاد خطر و بحرانی خطرناک برای این نظام مقدس جلو گیری نماید که در حین انجام عملیات در منطقه نیشابور با انفجاری که برابر با انفجار صدها بمب بوده بود که این انفجار فاصله ۵۰ کیلومتری مشهد را لرزاند به اتفاق تعداد دیگری از یاران به فیض شهادت نائل می شود و از او همچون دیگر یارانش فقط تکه ای از بدن پاکش به خانواده این شهید بزرگوار می رسد ؛ حال در مراسمی که به یاد شهدا بر گزار می گردد حتی از گذاشتن عکسی از این شهید بزرگوار در این پوستر خود داری نموده اند ! ضمن احترام ویژه به شهدای دفاع مقدس ؛ از توجه به شهدایی که در صیانت و پاسداری از ادامه راه آن شهیدان شهید شده یا خواهند شد نباید غافل باشیم و این چنین عامدانه راه شهیدان را پایان یافته قلمداد نماییم ؛ این نظام اسلامی هنوز به جانفشانی و خونهای زیادی برای تثبیت و ادامه را ه نیاز دارد ؛شهدای دفاع مقدس شهدای شروع حرکت اسلامی بودند و برای ادامه این حرکت به جانهای پاک دیگری هم نیاز می باشد ؛ نباید بخاطر این مسائل کوچک ؛ جوانان و مبارزین و افرادی را که در گوشه و کنار این سرزمین به امر دفاع از داشته های مملکت مبادرت می نمایند را دلسرد نماییم و داغی دیگر بر دل خونین خانواده این چنین شهدایی بگذاریم !؟ این نگاه صنفی به جهاد و شهادت نه در خور امت حزب ا... می باشد نه در خور شان و جایگاه شهدا . راستی اگر عکس این شهید نیروی انتظامی و این یادگار دوران دفاع مقدس را در کنار دیگر شهدا می گذاشتیم ؛ آیا از ارزش و جایگاه شهدای دفاع مقدسمان کم می شد ؟! یا اینکه دایره رحمت و ایثار و جذب شهدای گرانقدرمان وسیع می گشت ؟ و مردم احساس می کردند که این تنگ نظری ها و خساست به خرج دادنها فقط مختص کسانی است که به مسائل از دید شهدا نمی نگرند .شهدا رفتند که زخمی بر تن همنوع خودشان نماند ؛ آنها زخمها را بر خود خریدند که جامعه زخم بر ندارد ؛ آیا حال ما با عملکردمان نسبت به یکی از همرزمان همان شهدا با گذاشتن زخمی بر جان و قلب مجروح پدر و مادر وخواهر و برادر و دیگر همرزمان این شهید بواسطه نگاه صنفی به شهادت آیا در راه شهدا قدم برداشته اینم ؟!! چه خوب بود که قبل از این اتفاقات باز خورد و بازتاب عملکرد مان را برسی می کردیم و مسائل به این مهمی را راحت ا ز کنار آن رد نمی شدیم . قطعا" اجر و ثواب شهدایی مثل شهید علی اکبر کوشافر با این کارها کم و زیاد نمی شود و از جایگاه رفیع شهدا ی دیگرمان هم کم نمی شود ؛ این ماییم که زمینی و خاکی نگاه می کنیم و نورانیت شهدا را می خواهیم کم سو جلوه دهیم . راستی مقصد کجاست ؟! حسن نجاری - همرزم شهدا